معضلات زيست محيطي عمليات سند بلاست
سند بلاست:عمليات تميزكاري بدنه قطعات فلزي قبل از مرحله رنگ.
با توجه به حساسیت موضوع سندبلاست و همچنین سلامتی کارگران و راندمان کار، گزارشی از سابقه سندبلاست در صنعت و خطرات و عواقب مربوطه و راهکارهای علمی عملیاتی مربوط ارائه میگردد.
لازم به ذکر است سال 83 در کشور 10 مورد مرگ ناشی از سیلیکوز داشتیم که به علت استنشاق سیلیس موجود در محصولات معدنی رخ داده است. اما با این وجود باز هم به بیماریهای ناشی از کار و محیط آن توجهی نمی شود.
لذا با عنایت به ماده 688 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 که هر اقدامی را که تهدید علیه بهداشت عمومی باشد ممنوع شمرده و ماده 2 آیین نامه بهداشت و تصویب نامه هیئت وزیران در باره آلودگی هوا مصوب 1369 و مصوبات 134و135و136و240 شورای عالی حفاظت محیط زیست و با توجه به تعریف کمیته ملی یونسکو(آلودگی هوا عبارت است از حضور مواد سمی ، آزار دهنده و یا صدمه زننده به اموال و حیات گیاهان و حیوانات و انسان در جو) ضرورت حذف سیلیس و اصلاح سیستم سندبلاست واضح میباشد.
از ابتدای قرن بیستم که تمییز کاری روی بدنه قطعات بزرگ فلزی با شیوه سندبلاست مرسوم شد به تدریج استفاده از مواد سیلیسی که گرد و غبارات ریز آن کارگران این حرفه را در معرض بیماری قرار میداد منسوخ گردید. در سال 1966 میلادی شورایی از نمایندگان هفت کشور صنعتی اروپا توصیه نمودند که برای تمییز کاری سطوح فلزات نبایستی از سنگهای سیلیستی استفاده شود و برای دیگر مواد ساینده جایگزینی است نبایستی میزان سیلیس آزاد آنها از 5% تجاوز نماید.
اولین خطر سندبلاست میزان تراکم خیلی زیاد گرد و غبارات است که در عملیات سندبلاست ایجاد میشود ذرات سخت mm5 آن در ورود مجاری تنفسی کارگران موجب silicosis در آنها میشود. تراکم غبارات اکسیدهای آهن نیز سبب بیماریهای siderosis و peneumocnious میشود. این بیماریها معمولاً بعد از هفت الی دوازده سال ظاهر میشود. در تمیز کاری با سندبلاست روی سطوح فلزات زنگ زده یا رنگ زده ذرات اکسید آهن ذرات فلزات سمی نظیر ترکیبات سرب ، جیوه ، ارسنیک، روی و کادنیوم کنده میشود. با تهویه کافی و کاهش غلظت غبارات ناشی از سندبلاست خطرات بیماریهای حرفه مذکور مرتفع میگردد.