ﻫﺸﺖ ﺭﻭﺵ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺧﻄﺮ
۱-ﺣﺬﻑ ﺧﻄﺮ ( Elimination of hazard ) :
ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻭ ﻣﻄﻠﻮﺑﺘﺮﯾﻦ ﺭﻭﺵ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺧﻄﺮ، ﺣﺬﻑ ﯾﺎ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻣﺤﯿﻂ ﮐﺎﺭ ﺍﺳﺖ .
ﻣﺜﻼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﺩﻥ ﺧﻄﺮ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﯼ ﻭ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ، ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺁﺗﺶ ﺯﺍ ﻭ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﭘﺬﯾﺮ، ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﻭ ﺍﯾﻤﻦ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
۲- ﻣﺤﺪﻭﺩ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺧﻄﺮ ( Hazard level limitation ) :
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺵ، ﺧﻄﺮ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺍﻣﺎ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﮤ ﺁﻥ ﮐﺎﻫﺶ ﭼﺸﻤﮕﯿﺮ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ .
ﻣﺜﻼ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻓﺮﺁﯾﻨﺪ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﺎﺭ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺷﺘﻌﺎﻝ ﻭ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ﯾﺎ ﮔﻮﺷﮥ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﯿﻠﮥ ﻣﻮﺍﺩ ﻣﻘﺎﻭﻡ ﻣﺤﺼﻮﺭ ﮐﺮﺩ.
۳-ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻗﻔﻞ ﻫﺎﯼ ﺍﯾﻤﻨﯽ ( Safety locks ) :
ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺍﻧﺤﺮﺍﻑِ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪﻩ، ﻣﻮﺟﺐ ﻋﻤﻞ ﮐﺮﺩﻥ ﻗﻔﻞ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻗﻄﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ interlock,lock-in, lock-out.
۴-ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ ( Fail- safe- design ) :
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﯿﻮﺯﻫﺎ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﻋﻤﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﻭﺯ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
-
5- ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺮﻫﺎ (Displays ) :
ﺍﯾﻦ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻫﺎ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ . ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺍﺟﺮﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻓﺸﺎﺭﺳﻨﺞ ﻫﺎ، ﺁﻣﭙﺮﺳﻨﺞ ﻫﺎ، ﺩﻣﺎﺳﻨﺞ ﻫﺎ.
۶ -ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﻬﺎﯼ ﻫﺸﺪﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪﻩ (Warning ) :
ﻭﺳﺎﯾﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﯾﺎ ﺑﺮﻭﺯ ﺧﻄﺮ ﺭﺍ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .
ﺁﺷﮑﺎﺭﺳﺎﺯﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺱ ﺑﻪ ﺩﻭﺩ، ﺷﻌﻠﻪ ﻭ ﯾﺎ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺳﺮﯾﻊ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺯﯼ ﻧﻮﻋﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﯿﮑﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﺮﮎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﻭﺩ، ﺷﻌﻠﻪ ﻭ ﯾﺎ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﺩﺭ ﻣﺤﯿﻂ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻓﻌﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺯﻧﮓ ﺧﻄﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺪﺍ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ.
۷ -ﺟﺪﺍﺳﺎﺯﯼ ( Isolation ) :
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺵ ﻓﺮﺩ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻋﺎﻣﻞ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻟﻮﺍﺯﻡ ﺣﻔﺎﻇﺖ ﻓﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﺱ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺷﺨﺺ ﺑﺎ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﻣﺤﯿﻂ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻣﯿﮑﻨﺪ.
۸ - ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻓﺮﺍﺭ ﻭ ﻧﺠﺎﺕ ( Escape and Survival ) :
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻤﻬﯿﺪﺍﺗﯽ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﺮﺩ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺮﻭﺯ ﺧﻄﺮ، ﺟﺎﻥ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺩ . ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺭﻫﺎ ﻭ ﺭﺍﻫﺮﻭﻫﺎﯼ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺍﯾﻤﻦ، ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺿﻄﺮﺍﺭﯼ.
