بخش دوم خلاصه از وسایل حفاظت فردی
مقدمه:
آیا از قوانین کشوری در مورد محافظت کارگران در برابر مخاطرات کاری آگاه هستید ؟ در ماده 91و 92 و 85 قانون کار ایران تصریح شده محافظت از کارگران در برابر مخاطرات محیط کارطبق قانون برعهده کارفرمایان است .
همچنین در ماده 91 قانون کار صراحتا درج شده که تهیه لوازم حفاظت فردی طبق قانون برعهده کارفرمایان است .
که البته میدانیم این لوازم بمنظور محافظت در برابر مخاطرات مختلف محیط کار از قبیل عوامل شیمیایی – مکانیکی – فیزیکی و... استفاده میشوند.
بد نیست بدانید که طبق قوانین و مقررات سازمان بهداشت و ایمنی شغلی آمریکای شمالی [1] کارفرمایان باید قبل از تهیه این لوازم کلیه تمهیدات فنی و مهندسی را در جهت حذف یا کاهش مخاطرات انجام دهند. پس از انجام اقدامات فنی در صورتیکه بازهم خطری در محیط باقی بماند یا در برخی شرایط نادر که امکان انجام هیچگونه کنترل مهندسی بر روی مخاطرات محیط کار وجود ندارد آنگاه لوازم حفاظت فردی را تهیه نمایند درحقیقت :
استفاده از لوازم حفاظت فردی آخرین گام محافظت در برابر مخاطرات محیط کار است .
چگونه میتوانم مخاطرات محیط کار را کنترل کنم؟
استفاده از لوازم حفاظت فردی در اغلب موارد باعث کاهش کارآئی کارگر شده و بازده کار را کاهش میدهد در صورتی که سایر راهکارهای کنترلی علاوه بر کاهش یا حتی حذف مخاطرات باعث افزایش بازده کار هم میگردد.
قبل از تهیه لوازم حفاظت فردی به 2 طریق میتوان مخاطرات محیط کار را به حداقل رساند:
- با کنترلهای مهندسی لوازم و تجهیزات کار
- با کنترل نحوه انجام کار
بعضی از رایج ترین نمونه های کنترل مهندسی عبارتند از:
- طراحی اولیه بر اساس معیارهای استاندارد
- جایگزین کردن مواد خطرناک با مواد کم خطر تر
- تغییر در فرآیند کار
- انجام فرآیندکار در محیط بسته
- جداسازی فرآیند کار
- تهویه محیط کار
و چند نمونه از راههای کنترل بر نحوه انجام کار :
- مرطوب سازی محیط بمنظور تقلیل گردوغبار در فضا
- رعایت بهداشت فردی
- نظم و نظافت عمومی و تعمیر و نگهداری لوازم وساختمان
- چرخش کار کارکنان
ادامه مطلب رادر15 صفحه دانلود کنید